ZİNA
Xeyli sayda zərərlərə malik olan böyük günahlardan biri də, zinadır. Burada
yalnız onun cismi zərərlərinin bir hissəsinə toxunmaqla kifayətlənəcəyik.
Zinanın cismi zərərləri
Zinanın acı nəticələrindən biri də, cinsi əlaqə yolu ilə yaranan zöhrəvi
xəstəliklərin yayılması və ya insan ömrünü zəiflik və xəstəliklə başa çatdıran
onun yaratdığı çətinliklərdir.
Hətta bir qrup insanlar, bu xəstəliklərdən
qaynaqlanan cismi və ruhi sıxıntının təsiri altında, intihar edərək bununla da
həyat iplərini öz əlləri ilə kəsirlər.
Qeyri-qanuni cinsi əlaqənin (zinanın) törətdiyi yoluxucu xəstəliklərdən bir
sirası aşağıdakılardan ibarətdir:
1 – Sifilis
2 – Süzənək
3 – Şankr (yoluxucu zöhrəvi xəstəlik)
4 – QİÇS (SPİD, AİDS).
Zinanın gigiyenik cəhətdən evlənmə ilə hansi fərqi vardır?
Bir sıra şəxslər belə söyləyirlər ki, zinada olan xəstəliklər evlənməkdə də ola
bilər, demək bu ikisi bir-biri ilə fərqlənmirlər.
Cavab:
Əvvəla: Zinayla məşğul olanlar, istər qız, istərsə də oğlan, adətən bir nəfərlə
kifayətlənməyib, müxtəlif adamlarla cinsi əlaqə yaradırlar. Bu insanlardan heç
olmasa biri infeksion xəstəliyə malikdir və ya bu əməlin təsiri altında
tədricən infeksion xəstəliyə yoluxurlar. Bu da, xəstəliyin həmin şəxslə əlaqə
yaradan insanlara ötürülməsinə səbəb olur. Eləcə də intim əlaqədə olan bu
şəxslər kiçik mikroba malik ola bilərlər və bu mikroblar, xəstəliklər bir-biri
ilə qovuşduğu surətdə qarşısıalınmaz bir xəstəliyə çevrilə bilər.
İkincisi: "Üzünömürlülüyün sirri" kitabında bu sualın cavabına dair
yazılır: "Subaylıq dövründə (xüsusilə əməlin tam sərbəstlik və
laqeydliyilə), cinsi münasibətlərdə ifratçılığın mümkünlüyü, özü bir çox
cismi-ruhi xəstəliyin yaranmasının amilidir. Belə ki, evlənmə əlaqəsində ərlə
arvad arasında ruhi ünsiyyət, ülfət və davamlı təmasda olmaq, cinsi meyldə bir
növ müvazinət yaranmışdır. Evliliyin ilkin mərhələsində müəyyən ifratçılıqların
yaranması mümkündür, sonrakı dövrlərdə isə cinsi meylin təbii ehtiyacından
başqa cinsi ehtiras yaratmaq üçün (qeyri-qanuni münasibətlərdə olduğu kimi)
maraq olmayacaqdır və nəticədə bu münasibətlərdə mötədilliyi qorumaq şansı,
qeyri-qanuni əlaqələrdən daha çoxdur.
Bu baxımdandır ki, qərb ölkələrində cinsi psixoloji xəstəliklərin növləri
həddən artıq və şərq ölkələri ilə, xüsusilə İslam ölkələri ilə (dini
məhdudiyyətlər və qanuni həyat yoldaşına bağlı olmaq səbəbindən, qeyri-təbii və
xəstəlik yaradıcı cinsi qıcıqlanmalara yer qalmır) müqayisədə günbəgün artmaqda
olan böyük statistikaya malikdir. Uyğun cismi xəstəliklərin statistikasının
artması da eyni səbəbdəndir. Çünki qərbdə növbənöv münasibətlərdən doğan ruhi
qıcıqlanmalar və qeyri-qanuni əlaqələrin mümkünlüyündən qaynaqlanan ifratçılıq,
cavanlar arasında yorğunluq və təhlükəli cismi və ruhi zəifliyə bais olur.
Halbuki, yalnız həyat yoldaşına bağlı olduğu və münasibətlərin yeknəsəq olduğu
şəkildə, bu tip ruhi təhriklər və çeşidliliyindən doğan cinsi həyəcanların
faizi ( həssas olduğu üçün kişi üçün daha zərərli olan) sıfra enəcəkdir".
Üçüncüsü: Adətən zina ilə məşğul olan şəxslər, cinsi əlaqəylə ilgili gigiyenik
məlumata kifayət qədər malik deyillər. Bir tərəfdən də yalnız son dərəcə
ləzzətin və şəhvətpərəstliyin fikrində olduqlarından, cinsi əlaqə gigiyenasını
öyrənməyi ya bacarmır və ya istəmirlər. Bu şəxslər əsasən hansı yolla
olursa-olsun ləzzət almaq istəyirlər. Bunlar İslamın qəbul etdiyi cinsi bir
əlaqədə (evlənmədə) mövcud deyildir. Çünki ər-arvad arasındakı sevgi-məhəbbət
onları təkcə şəhvətpərəstlik haqqında yox, bir-birinin sağlamlıqları haqqında
da düşünməyə vadar edir. Bundan əlavə, ərlə arvad evlənməzdən öncə adətən uyğun
kitablar və gigiyena mərkəzlərinin informasiyası vasitələrilə, lazımi cinsi
biliklərə yiyələnirlər, halbuki adətən bu məlumatlar zinada yoxdur.
Dördüncüsü: Zinanın zərərləri yalnız onun cismi ziyanlarında təxsislənməyib, çox
sayda ruhi, mənəvi, ictimai və s. ziyanları da vardır.
İmam Rza (ə) buyurub: "Zina, əhatə etdiyi fəsadlardan dolayı, o cümlədən:
adam öldürmək, soy kökünün itməsi və ləkələnməsi, uşaq tərbiyəsinin tərk
edilməsi, irs məsələsinin korlanması və bu kimi fəsadlar ucbatından haram
edilmişdir".
Xocalı - 26.02.1992 Şuşa - 08.05.1992 Laçın - 18.05.1992 Xocavənd - 02.10.1992 Kəlbəcər - 02.04.1993 Ağdərə - 17.06.1993 Ağdam - 23.07.1993 Cəbrayıl - 18.08.1993 Füzuli - 23.08.1993 Qubadlı - 31.08.1993 Zəngilan - 29.10.1993