Düzdür Azərbaycanda onları quzu balası kimi təsəvvür eləmək olar. Lakin bu hələ təzə vəhabilərdir ki, böyük təhlükələri sonra ola bilər.
Əvvəli qısa şalvar, normadan uzun saqqal sonu isə radikal fikirli ideyalar (silahlanma, vəhhabi olmayanlara təzyiqlər, ziyarətləri dağıtmaq, hərbi təlimlər və s.).
Cinayətkar siyasət
18-ci əsrdə bir çox İslam torpaqları kimi Ərəbistan da Osmanlı İmperiyasının ərazisinə daxil idi. Bu həmin zamanlar idi ki, Osmanlı İmperatorluğu daxili və xarici çəkişmələr nəticəsində sarsılırdı. Xüsusilə Ərəbistan yarımadasında qeyri-ərəb xəlifələrinin İslama layiq şəkildə idarə edə bilmədikləri İmperiyaya qarşı mübarizə meylləri artırdı. Xalqı özündən narazı salan hakimiyyət "Vəhhabi" adlı bəlalın nəinki yaranmasına, həmçinin inkişafına və özünə tə'minatlı gələcək qazanmasına rəvac verdi.
Muhəmməd bin Abdul-Vəhhab (1699-1793) Hənbəli məzhəbli ruhani ailəsində anadan olmuşdur. Elə bu cərəyan da onun adı ilə bağlıdır.
Muhəmməd bin Abdul-Vəhhab hələ gənc ikən Ərəbistanda hakim müsəlman əqidəsinə qarşı öz iradlarını söyləmişdir. O, müsəlmanların əqidəsini həqiqi təkallahlıqdan sapmış və müşrikliyə uğramış kimi qiymətləndirmişdir. Muhəmməd bin Abdul-Vəhhab əvvəllər öz əqidəsini əsasən gizli saxlamağa çalışmış və ümumiyyətlə Nəcdi tərk edib bir müddət Şam, İraq və İranda yaşamışdır. Sonra Nəcdə geri qayıdıb öz əqidəsini aşkar şəkildə yaymağa başlamışdır. Hələ öz zamanında bir çox İslam alimləri, o cümlədən öz atası və qardaşı Süleyman bin Abdul-Vəhhab da onun fikirlərini tənqid və rədd etmişlər. Şeyx Süleyman bir Əbdul-Vəhhab qardaşının iddialarına qarşı "Əs-səvaiq əl-ilahiyyə fir-rədd ələl-vəhabiyyə" adlı kitab yazmış, orada Muhəmməd bin Abdul-Vəhhabın nəzəriyyələrini rədd etmişdir.
Buna baxmayaraq onun irəli sürdüyü fikirləri dəstəkləyənlər də tapılmışdır. Onların içində nüfuzlu şəxslər də olur. Belə şəxslərdən biri bu günkü Ərəbistanda (Saudiyyə Ərəbistanı Krallığında) hakimiyyətdə olan monarx qəbiləsi Ali-Saudun əcdadları Muhəmməd bin Səud, oğlu Abdul-Əziz bin Muhəmməd, nəvəsi Səud bin Abdul-Əziz və onların nəsli olur. Ali Səud qəbiləsinin Muhəmməd bin Abdul-Vəhhabın vəhhabilik əqidəsinin yayılmasında xüsusi xidmətləri olmuşdur.
Digər tərəfdən Osmanlıların zəifləmiş nəzarətindən istifadə edən bəzi ərəb qəbilə başçıları vəhhabiliyə üz tutaraq öz siyasi mövqelərini möhkəmləndirməyə çalışırdılar. Əd-Dəriə şəhərinin valisi, eyni zamanda Ali-Saud qəbiləsinin başçısı Muhəmməd bin Saud öz siyasi hakimiyyətini genişlətmək məqsədilə Muhəmməd bin Abdul-Vəhhabla ittifaq qurur, vəhhabilik əqidəsini qəbul edib onu hər cür silah-sursatla tə'min edir. Muhəmməd bin Abdul-Vəhhab 1723-cü ildən öz əqidəsini geniş şəkildə yaymağa başlayır. Artıq müəyyən qüdrətə sahib olan Abdul-Vəhhab 1730-cu ildən silahlı mübarizəyə keçərək müsəlmanlar arasında öz ideologiyasını zor gücünə yaymağa başlayır. O, bütün müsəlmanların 600 ildən bəri İslam və təkallahlıqdan çıxıb müşrik olduğunu iddia edir və Qur'ani-Kərimdə müşriklərə aid nazil olan ayələri müsəlmanlara qarşı əsas gətirir. Artıq siyasi-ideoloji-ərəb qurumu kimi formalaşmış "Vəhhabilik" bu məfkurəni qəbul etməyənləri müşrik və kafir hökmündə bilərək onlara qarşı cihad e'lan edir.
Onlar Məkkə, mədinə, Nəcəf, Kərbəla və Taif şəhərlərinə basqın edir, heç kəsə rəhm göstərmədən bu şəhərlərin müsəlman əhalisinin qanını tökürlər. Onlar yerlərdə öz mövqelərini möhkəmlətməyə və Osmanlı qüvvələrini Ərəbistandan qovub çıxarmağa sə'y göstərirlər. Bununla da onlar Ərəbstan yarımadasının müəyyən bir hissəsin də öz siyasi hakimiyyətlərini qurmağa nail olurlar.
1765-ci ildə Ali-Saud qəbiləsinin başçısı və vəhhabilərin nəzarəti altında olan ərazilərin əmiri Muhəmməd bin Saud Nəcddə otuz il hökmranlıq etdikdən sonra vəfat edir. Oğlu Abdul-Əziz onun yerinə taxta otursa da, bir müddət sonra mürtəce vəhhabiliyə qarşı mübarizə aparan müsəlmanlar tərəfindən qətlə yetirilir. Onun yerinə oğlu Saud bin Abdul-Əziz hakimiyyətə gəlir. Saud tarixdə məşhur vəhhabi əmirlərindən biri kimi tanınır. O, bir müddət Muhəmməd bin Abdul-Vəhhabdan dərs almış, bütövlükdə onun əqidəsini mənimsəmişdir. Saud da ata-babasının yolunu tutaraq vəhhabilik ideologiyasının müəyyən ərazisində öz nəzarət və hakimiyyətini qüvvətləndirir. Ondan sonra hakimiyyətə oğlu Abdulla bir Saud gəlir. 1801-ci ildə əmir Abdullah bin Saudun başçılığı ilə vəhhabilər İraqa soxulurlar. Onlar Kərbəla şəhərini mühasirəyə alırlar. Vəhhabilər qüvvələrini səfərbər edərək şəhərə basqın edir, yerli camaata divan tuturlar. Onlar yüzlərlə günahsız insan qanı tökür, peyğəmbərin sevimli nəvəsi İmam Hüseynin (ə) məqbərəsini dağıdır və orada olan qiymətli əşyaları qarət edirlər.
Ümumiyyətlə vəhhabilər şəhəri viran edir, əlinə keçən malları qarət edib aparırlar. Onlar müsəlman Kərbəla camaatını nəzərdə tutaraq "müşrikləri öldürün, kafirlərin başını kəsin!" şüarıyla yerli camaatın qanını su yerinə axıdırlar. Bu sanki Kərbəlada İmam Hüseynə (ə) qarşı tutulan divanın təkrarı idi. Sonra 1807-ci ildə vəhhabilər Məkkə və Mədinə şəhərlərini mühasirəyə alırlar. Bunun nəticəsində üç il heç kim həccə - Allahu-təalanın (c.c.) evinin ziyarətinə gedə bilmir.
Bundan üç il sonra vəhhabilər Suriyaya hücum edirlər. Onlar kişi və kiçik yaşlı uşaqları qətlə yetirir, qadınları əsir alırlar. Vəhhabilər basqın etdiyi yaşayış məntəqələrini yerlə yeksan edirlər.
Vəhhabilərin İraqda törətdiyi terrorlar
Bəli, vəhhabilik təriqətinə mənsub şəxslər tez-tez cinayətlərə əl ataraq terrorlar törətməyə cəhd göstərirlər. Onların təriqətinə görə bir neçə Şiə müsəlmanı öldürən vəhhabi cənnəti elə bil satın alıb. Bu təriqətin necə qansız, amansız olmalarına sübut Kazimeyn şəhərində İmam Kazim (ə)-ın ziyarətinin partladılmasıdır. Həmin terror zamanı 1050 -ə yaxın ziyarətə gələn zəvvar şəhid olmuşlar. Bu şəhidlərin içərisində uşaq və qadında çoxdur. Bağdadda da, bu cür hadisələr demək olar, hər həftə baş verir. ABŞ Xüsusi Xidmət orqanlarının əli ilə bu cür terrorlar törədilməkdədir.
3 oktyabrda Vəhhabi kamikadze terrorçunun özünü partlatması nəticəsində 25-30 nəfər Şiə şəhid edildi.
İraqın Samirra şəhəri 2 İmamın ziyarəti ilə zinətlənmişdir. (10-cu İmam Həzrət Əliyyən Nəqi və 11-ci İmam Həzrət Həsən Əsgəri).
Çox təəssüflər olsun ki, Samirra şəhəri də Vəhhabi terrorçularının əlindədir. Bu qrup insanlar baş kəsməyi özlərinə vərdiş etdirmişlər.
Bu yaxınlarda İmam Huseyn məscidində də növbəti terror nəticəsində 20 -yə yaxın ibadət edən şəhid edildi.
Vəhhabilər S.Ərəbistanında 4 İmam ziyarətini dağıtmışlar
1924-cü ildə vəhhabilər bugünkü Saudiyyə kralı Fəhdin atası Abdul-Əziz bin Saudun başçılığıyla Məkkə şəhərini işğal edirlər. Sonra onlar Mədinə şəhərini də ələ keçirirlər. Burada vəhhabilər Bəqi qəbiristanlığını, oradakı Peyğəmbər (s.a.a.v.) ailəsinin, nəvələrinin, eləcə də səhabələrinin qəbirlərini dağıdırlar.
Həcc ziyarətində olmuş həcilərdə bunu təsdiq edirlər. Həcc ziyarətinə Azərbaycandan getmiş zəvvarlar İmamları və Peyğəmbəri ziyarət etmək hüququndan məhrum edilmələrini orada canlı şahidi olmuşlar. Hətta fiziki təzyiqlərə məruz qalan zəvvarlarda olmuşdur. Vəhhabilərin əlində olan Əhli-Beytin adı ilə olan məscidlər dağıdılmış və ya uçmuş halda bağladılmışdır. Lakin İslam aləmində cinayətlər törətmiş şəxslərin adına böyük məscid və məhəllələr saldırmışlar. Bu şəxslər bunlardır Bəni-üməyyə nəslindən: Əbu-Sufyan (öz dövründə Muhəmməd peyğəmbərlə mübarizə aparmış şəxs) ,Muaviyə (İmam Əli (ə)-la düşmənçiliyi tarixdə açıq aşkar bilinən şəxs və İmam Həsənin qatili), Yezid ( Şərabxor, zinakar və İslamı zəiflətməyə çalışan bir şəxs. Həmçinin İmam Huseyn (ə) və 72 Müsəlman möminləri qətlini əmr vermiş şəxs).
VƏHABİ (Düşmən) kitablarında Azərbaycan xalqını təhqir edən cümlələri
Bəli indi Azərbaycanda vəhhabi təriqətinə mənsub yalançı alimlərin kitablarıRusiyadan, Ərəbistandan və başqa yerlərdən gətirilib satılmaqdadır. Bu cür kitablardan biri də müəllif vəhhabi təriqətinə mənsub və yalanları ilə İslam ümmətinə, şiələrə, Əhli-beyt dostlarına və nəhayət xalqımıza ləkə vurmuş Al Abdullanın Moskvada nəşr olunan «Şiizm v İslame» yəni «İslamda şiəlik» və Məhəmməd Xumeyyisin «Təhavi əqidəsinin asanlaşdırılmış şərhi» kitablarını «Müslüm şop» dükanlarında almaq olar. Həmçinin təfriqə yaradan və xalqımıza təhqiramiz sözlər yazılan bu kitablar Əbu-Bəkr məscidinin yanındakı dükanlarda rahat satılır. İndi isə 1-ci kitabda olan yalançı alimlərin xalqımızın 90 faizini təhqir etməsinə diqqət yetirin: 1-ci yalançı alim İbn Həzəm al- Əndəlusi «Şiələr düz deyillər, onlar şeytanın tərəfdarıdırlar!», 2 yalançı alim ibni Teymiyyə (lənətlik) Şafidən yazır: «Mən şiə rafizi kimi yalançı görmədim». Digər yalançı alim Al Alusi yazır: «Şiələr dindən çıxmış rafizilərdir». Bundan başqa bir çox kitablar var ki, bu cür töhmət xarakterli ideya yayırlar. M.Xumeyyisin «Təhavi əqidəsinin asanlaşdırılmış şərhi» kitabının 13-cü səhifəsində Şiələrə belə təhqirlərə yol vermişdir: «Rafizi təriqətinin tərəfdarları. Rafizi-rədd (inkar) edənlər, şiələrin, əsasən İmamət tərəfdarlarına verilən ləqəbdir». Burdan göründüyü kimi bunlar 12 İmam İmamətinə inananları təhqir edərək Rafizi (dindən çıxanlar) adlandırırlar. Başqa yerdə Əhli-Bidət yəni dinə yenilik gətirən kafir adlandırır.
Ancaq Vəhhabilər bir hədisi eşitdikdə çox narahat olurlar. İmam Sadiq (ə) buyurur: «Bizə vələdizinalardan (qeyri-qanuni yolla dünyaya gələn) başqası düşmən olmaz».
Vəhhabilərin tarixdə etdiyi cinayətlərin yalnız bizlərə məlum olan bir hissəsidir və bu cinayətlər bu gün də davam etməkdədir.
Əlbəttə onların Azərbaycanda təbliğatı davam edir, bu qüvvələrin inkişafına kimlərinsə tərəfindən maliyyə yardımları edilir,çox təəsüf ki, bunun qarşısı yetərincə alınmır.
Qərb aliminin söylədikləri
Bernard Levis özünün «Lisense to Kill: Usama bin Ladin s Destaration of Jihad», Foreiqn Affairs, 77 (November-Desember, 1998), Bin Laden cihad edərkən ibn Teymiyyənin adını xatırladır. İbn Teymiyyə vəhhabi təriqətinin yaradılmasında əsas ingilis fiquru. Bu şəxs heç vaxt İslam alimi olmamış və həqiqətdə heç müsəlman da olmamışdır. Öz əsərlərində həmişə Əhli Beytə (ə) xüsusilə İmam Əli (ə)-a olan düşmənçiliyini heç vaxt gizlətməmişdir.
Allah -Təala bizlərə öz düşmənlərimizə qalib olmağı nəsib etsin.AMIN
